Юбілейная дата з пачатку слаўнага шляху падрыхтоўкі працоўных кадраў для сельскай гаспадаркі Бераставіччыны і не толькі арганічна спалучылася са святкаваннем прафесійнага свята аграрыяў у Бераставіцкім сельскагаспадарчым прафесіянальным ліцэі. Нядаўна тут адбылося святочнае мерапрыемства, на якое былі запрошаны ветэраны працы, ганаровыя госці і былыя выпускнікі.
Няма ніводнай сельгасарганізацыі ў Бераставіцкім раёне, дзе б ні працавалі механізатары, якім далі пуцёўку ў самастойнае жыццё ў гэтай навучальнай установе. Сярод іх былі старанныя і не вельмі, розныя па характарах, але да кожнага з іх выкладчыкі стараліся знайсці трапны індывідуальны падыход, каб матываваць іх для рэалізацыі патэнцыялу. І як прыемна бывае, калі перадавікі сельскагаспадарчай вытворчасці са шчырай удзячнасцю ўспамінаюць сваіх цярплівых і таленавітых майстроў вытворчага навучання, якія далі ім у рукі запатрабаваную прафесію. За 60 гадоў са сцен ліцэя выйшлі тысячы прафесійна падрыхтаваных людзей, якія ўнеслі свой важкі ўклад у развіццё сельскай гаспадаркі раёна, вобласці, рэспублікі. Без іх самаадданай працы не было б рэкордных намалотаў, якасных кармоў і адпаведнай аддачы ў жывёлагадоўлі. Менавіта яны – тое “моцнае звяно”, якое з’яўляецца сапраўдным стрыжнем любога сельгаскааператыва, маленькай структурнай ячэйкі магутнага аграрнага сектару краіны.
Свой уклад ва ўмацаванне прафесійнай адукацыі Бераставіччыны ўнеслі дырэктары Васіль Казімірскі, Леанід Батура, Уладзімір Семянюк, Мікалай Дудар, Павел Горбач, іх справу працягвае зараз дырэктар Уладзімір Мышко. Самыя добрыя словы гучалі ў час свята ў адрас працаўнікоў ліцэя Ларысы Дудар, Івана Лазарчыка, Уладзіміра Зайко, Івана Талая, Веры і Пятра Станкевічаў, Сяргея Юльюшчанкі, Алены Сілковай, Людмілы і Мікалая Дубовікаў, Усевалада Клімчука, Алены і Аляксандра Ерамейчыкаў, Ніны І Аляксандра Нехайчукоў, Анатоля Сіўца, Канстанціна Лукшы і многіх іншых. Не шкадуючы сваіх сіл, яны стараліся зацікавіць вучняў, навучыць іх вучыцца і плённа працаваць на карысць Радзіме.
Ліцэй мае нямала сваіх адметных феноменаў – напрыклад, варта было ўліцца ў яго рады хаця б аднаму юнаку з якой – небудзь вёсачкі, як тут жа па яго прыкладу сюды прыходзілі яго землякі і родныя. Колькі праз класы і майстэрні прайшло братоў, якія выбіралі рабочыя прафесіі! Вобразна кажучы, гэта сапраўдны порт юнацтва, адкуль адкрываўся шлях у акіян жыцця, і дзе былых выпускнікоў заўсёды сустрэнуць добрым словам, парадуюцца іх поспехам і працоўным дасягненням.
Сённяшні калектыў працягвае плённыя традыцыі. Ва ўмовах моцнай канкурэнцыі, калі вышэйшыя навучальныя ўстановы падрыхтоўваюць вялікую колькасць “платнікаў”, а іх бацькі згодны плаціць немалыя грошы за адукацыю, хаця, магчыма, самі дзеці з ахвотай пайшлі б за запатрабаванай рабочай прафесіяй, прыходзіцца вельмі няпроста. Але педагогі і майстры вытворчага навучання імкнуцца падтрымліваць прэстыж аграрнай галіны, рыхтаваць новыя патрэбныя кадры. Іх недахоп ужо адчуваецца і ў некаторых гаспадарках Бераставіччыны. Дапамагчы зрабіць вучням правільны выбар, навучыцца слухаць сваё сэрца, стаць паважаным аўтарытэтным чалавекам у сваёй сям’і і грамадстве дапамагаюць яны. Механізатар, вадзіцель, электрагазазваршчык знойдуць сабе працу ў вёсцы і горадзе, змогуць зарабляць добрыя грошы. Таму светлая перспектыва ў прафесійнай адукацыі ёсць і захаваецца далей.
Ганаровай граматай упраўлення адукацыі Гродзенскага аблвыканкама быў адзначаны на свяце уклад дырэктара Бераставіцкага дзяржаўнага сельскагаспадарчага прафесіянальнага ліцэя Уладзіміра Мышко. Граматы Бераставіцкага райвыканкама былі ўручаны яго намесніку Надзеі Фёдаравай і майстру вытворчага навучання Іосіфу Рудому, Падзячныя пісьмы – майстру вытворчага навучання Віктару Яромічу і метадысту Алене Анішчык.
Няхай спадарожнічаюць дружнаму зладжанаму калектыву добры настрой, бадзёрасць, аптымізм і новыя слаўныя даты. Каб быў ліцэй багаты на ўдзячных навучэнцаў, якія б тут кожны год станавіліся ў чаргу, каб падаць дакументы менавіта ў гэтую навучальную ўстанову!
Ніна Наддэ