Бераставіцкі буракапрыёмны пункт – структурнае падраздзяленне ААТ “Скідзельскі цукровы камбінат”. Пачаў сваю работу гэты важны пункт у далёкім 1947 годзе, калі аднаўлялася народная гаспадарка пасля вайны. Ураджай “стратэгічнай” культуры трэба як мага лепш захаваць і своечасова паставіць на перапрацоўку. Для гэтага распрацаваны адпаведны графік. А клопат пра салодкія карані пачынаецца яшчэ тады, калі яны ў полі. Пасевы буракоў у гаспадарках сістэматычна правяраюцца, вядзецца строгі кантроль за захаваннем тэхналогій. Расліна гэтая капрызная, яна хварэе, калі за ёй няма належнага догляду. Ды і своеасаблівая чысціня на полі патрэбна, каб не было ў салодкіх каранёў непажаданых раслінных канкурэнтаў. Зараз на змену цяжкай ручной працы прыйшлі хімпраполкі, а раней толькі пазбавіць бураковае поле ад пустазелля колькі было клопату.
Кожны год рыхтуюць да чарговага сезону пункт загадзя. Тут таксама ёсць свае патрабаванні, якія трэба выконваць. Прыводзіцца ў парадак тэрыторыя, рамантуецца тэхніка, ды і звонку аб’ект пастаянна стварае добрае ўражанне сваім дагледжаным выглядам. Калі ўлічваць, што амаль побач мяжа, якую перасякае шмат людзей, дык за такі пункт не сорамна, адразу відаць, што тут працуюць нераўнадушныя людзі. Нават альтанка для адпачынку радуе вока адметным выглядам. А колькі ў апошнія гады тут з’явілася новага сучаснага абсталявання! Напрыклад, аўтаматызаваны працэс прыёмкі буракоў, адноўлена вагавая гаспадарка, таксама аўтаматычна вызначаюцца паказчыкі якасці ў лабараторыі. Гэта значна спрашчае работу, таму і настрой у людзей добры, сюды ахвотна ідуць маладыя. Я пагутарыла з рабочай Маяй Ямшарук, якая занята на даачыстцы буракоў у лабараторыі. Дзяўчына мясцовая, з Кватараў, раней паспрабавала паехаць жыць у горад, але вярнулася ў родныя мясціны. Заняткам сваім задаволена, працаваць ёй тут падабаецца.
Кагаты растуць, нагадваюць ужо сапраўдныя горы. Тут таксама ўсё трэба рабіць па тэхналогіі, каб не псавалася каштоўная салодкая сыравіна. Машыніст буракаўкладачнай машыны Мікалай Максімчык працуе на адмысловай тэхніцы трэці сезон. Справу сваю ведае, стараецца ўсё зрабіць як мага лепш. Тут сапраўдны адладжаны канвеер, грузавікі з салодкімі каранямі пад’язджаюць літаральна адзін за адным. Вось і вадзіцель з СВК “Малабераставіцкі элітгас” Аляксандр Хонцар прывёз чарговы шматтонны груз, а ездзіць ён у сезон па такім маршруце ўжо 20 гадоў. Прыемна, што дзякуючы сучасным буракаўборачным камбайнам, карані зараз больш чыстыя, чым раней, калі прыходзілася церабіць іх уручную, што вельмі зацягвала ўборку. Гэта відаць адразу, бурачкі на машынах як адзін, пераважна прыемнага светлага колеру.
А на ранак 7 кастрычніка, калі мне давялося пабываць на прыёмным пункце, адгрузілі ўжо на перапрацоўку ў Скідзель 22254 тоны. Па словах працаўнікоў, работа ў гэтым годзе ідзе ў звычайным рэжыме, нічым асаблівым ад мінулага года не адрозніваецца. Буракапрыёмны пункт працуе стабільна, калектыў уносіць свой уклад у выкананне харчовай праграмы.
Ніна Наддэ, фота аўтара
Пятница, 19.04.2024
