— Курачкі любяць цяпло і клопат, — пачынае свой цікавы аповед сціплая жанчына, аператар Бераставіцкай птушкафабрыкі, пераможца індывідуальнага раённага спаборніцтва 2013 года “Лепшы па прафесіі” Наталля Курмель (на здымку). У многіх у нас вясковыя карані, а ў сельскай мясцовасці заўсёды лічылася руплівай гаспадыняй тая жанчына, якая трымала курэй, а таксама індыкаў, гусей, качак, каб палепшыць дабрабыт сваёй сям’і. Без іх немагчыма было ўявіць любы падворак. І зараз птушкагадоўля – важная перспектыўная галіна айчыннай аграрнай вытворчасці, а продаж яек за межы рэспублікі ўмацоўвае наш экспарт, прыносіць валюту. Такая прадукцыя карыстаецца нязменным попытам.
Наша зямлячка, Наталля Курмель, закончыла прафтэхвучылішча ў Гродне, але ў абласным цэнтры па прыкладу многіх выпускнікоў, не засталася. Яна своечасова зразумела, што вялікі горад – гэта “не яе”. Дзяўчыну больш прывабліваў спакойны рытм жыцця ў гарадскім пасёлку, і яна вярнулася на малую радзіму. Паразважаўшы, чым бы ёй хацелася займацца, уладкавалася на Бераставіцкую птушкафабрыку, а зараз з’яўляецца ўжо вопытным “старажылам” у родным цэху. Слухаць субяседніцу цікава, і адразу можна заўважыць, што чалавек гэты ў выбранай прафесіі невыпадковы, бо нераўнадушны да свайго нялёгкага паўсядзённага занятку, таму і карыстаецца заслужанай павагай ў калектыве. Сапраўды, недаацаніць справу Наталлі Геранімаўны, а аддала яна ёй нямала гадоў, немагчыма – часцінкай і яе самаадданай працы на нашым будзённым і святочным стале з’яўляецца такая патрэбная натуральная прадукцыя. Звычайныя яйкі, да якіх мы так прывыклі, што ўжо нават не зважаем на тое, што гэта сапраўдная скарбонка вітамінаў і мінералаў, лёгкія ў прыгатаванні. Яны прыдатныя на сняданак, незаменныя ў кулінарнай справе. Без іх не можа абысціся ні адна гаспадыня, а цана на яйкі заўсёды даступная, што важна для многіх сем’яў.
Пачынала Наталля працаваць у цэху №2, абсталяванне было нязручнае, састарэлае. Перавялі яе затым у іншы цэх, а пасля рэканструкцыі ў 2009 годзе аператар вярнулася зноў на старое месца.
— Я ў сваім родным, абноўленым цэху, — не нарадуецца яна сучаснай мадэрнізацыі. – Абсталяванне імпартнае, працаваць стала значна лягчэй.
У цэху заняты два аператары і слесар. Не толькі догляд нясушак у полі іх зроку. Хаця ў многім дапамагае аўтаматыка, трэба пільна сачыць і за станам здароўя курэй, пры неабходнасці адразу выклікаць ветслужбу, праводзіць санітарныя дні. У чысціні і парадку і настрой у працаўнікоў добры. У цэху цёпла, утульна. Птушка не павінна адчуваць стрэс, гэта шкодна адбіваецца на здароўі. І можна з упэўненасцю сказаць, што куры тут у надзейных клапатлівых руках. Калі догляд належны, умовы спрыяльныя, птушка добра нясецца.
Чалавек на сваім месцы – так можна сказаць пра гэтага аператара. Работа Наталлі Геранімаўны непрыкметная, але вельмі важная. А дома Наталля – клапатлівая мама. Старэйшая дачушка яе ўжо закончыла каледж, а малодшая вучыцца ў шостым класе ў школе. Маці клапоціцца, каб дзеці яе атрымалі добрую адукацыю. Малодшая дачка любіць музыку, вучыцца іграць на фартэпіяна. Якая гэта радасць для ўсёй сям’і!
Дзяцей маці выхоўвае на ўласным прыкладзе. Гэта лепшы метад. Хто з дзяцінства прывучаны працаваць, у самастойным жыцці не прападзе.
Ніна Наддэ,
фота аўтара