Падрыхтоўка і правядзенне вясенне-палявых работ на Бераставіччыне з кожным днём набірае абароты. Перашкаджаюць крыху ўмовы надвор’я. Аграрыі аднак спадзяюцца, што красавік, нарэшце, падорыць доўгачаканую цеплыню і дазволіць ім направіць усе свае сілы на выкананне асноўнай задачы – правядзенне вясенняй пасяўной кампаніі на высокім арганізацыйным і тэхналагічным узроўні.
Згодна з Дзяржаўнай праграмай развіцця аграбізнесу на 2016-2020 гады сельскагаспадарчым арганізацыям неабходна вырабіць на 4,8 працэнта прадукцыі больш, чым летась.
Беручы пад увагу гэты нюанс, зразумела, што з павелічэннем аб’ёмаў работ узрастае і адказнасць кожнага працаўніка.
— У стварэнні кармавой базы для патрэб жывёлагадоўчай галіны нарыхтоўка травяністых раслін адыгрывае важную ролю, — гаворыць галоўны аграном КСУП “Пагранічны-Агра” Віктар Белабокі. – Аднак, каб да вышэйназванага працэсу падысці ў поўнай гатоўнасці, ужо цяпер неабходна паклапаціцца пра якасць будучых кармоў. Звычайна падкормку шматгадовых траў праводзім вясною. Да ўнясення мінеральных угнаенняў адносімся з вялікай адказнасцю. Забяспечанасць сельгаспрадпрыемства калійнымі ўгнаеннямі на дадзены момант складае 100%, азотнымі – 69%, фосфарнымі – 35%, аднак запасы іх паступова папаўняюцца. На ўчарашні дзень з 939 гектараў зямель, на якіх раскінуліся пасевы шматгадовых траў, мінеральныя ўгнаенні ўнесены на плошчы звыш 840 гектараў.
У ліку тых работнікаў, хто зараз задзейнічаны на выкананні гэтых работ, знаходзіцца і механізатар Пётр Казлоўскі. Мужчына родам са Свіслацкага раёна, таму пасля заканчэння Бераставіцкага ПТВ № 194 вярнуўся ў родныя мясціны, але надоўга не затрымаўся. Пасля пераезду ў суседні, Бераставіцкі, уладкаваўся ў КСУП “Пагранічны-Агра”, дзе і працуе вось ужо сямнаццаты год. Пра свае абавязкі расказвае надзвычайна сцісла і зразумела:
— На ўнясенні мінеральных угнаенняў заняты ўжо чацвёрты сезон. Складанасцей зазвычай не ўзнікае, ды і ўмовы працы задавальняюць. А вось тэхніка (вытрымлівае невялічкую паўзу), як адрамантуеш, так і будзе працаваць.
На добрым рахунку ў кіраўніцтва не толькі Пётр Казлоўскі, але і яго калега, цёзка, Пётр Пясецкі. Гэта і не дзіўна, бо ўнушальнаму працоўнаму стажу вопытнага вадзіцеля можа пазайздросціць кожны працаўнік. Сорак тры – менавіта столькі вёснаў Пётр Станіслававіч прысвяціў роднаму сельгаспрадпрыемству. Зараз мужчына заняты на падвозцы ўгнаенняў. Па словах майго суразмоўцы, у дзень ён робіць тры рэйсы, перавозячы са складу на палеткі ад пятнаццаці да дваццаці тон мінеральных угнаенняў.
Назіраючы, заўважаю: справа ў мужчын спорыцца. Палявод Іван Шаблій хуценька напаўняе пасяўны агрэгат змесцівам, якое ўжо праз лічаныя хвіліны невялікім чырвоным воблакам плаўна асядае на палеткі.
Вольга ЗАЕНЧКОЎСКАЯ, фота аўтара
